Βασικά στοιχεία της γεωστατική τροχιά

Ένα αντικείμενο σε γεωστατική τροχιά φαίνεται να κολλήσει σε μια σταθερή θέση πάνω από τη Γη . Ένας τέτοιος οργανισμός σε γεωστατική τροχιά τοποθετείται πάνω από τον ισημερινό της Γης σε υψόμετρο περίπου 36,000 χιλιόμετρα ή 22.320 μίλια . Αυτό είναι περίπου 5,5 ακτίνες Γης . Μια γεωστατική αντικείμενο είναι σε μια κυκλική γεωσύγχρονη τροχιά με τη Γη . Γεωστατικούς δεν είναι το ίδιο όπως γεωσύγχρονη . Πώς γεωστατική τροχιά είναι Επιτεύχθηκε
Η

Όσο υψηλότερη είναι ένα αντικείμενο βρίσκεται σε τροχιά πάνω από τη Γη , τόσο περισσότερο διαρκεί το αντικείμενο για να ολοκληρωθεί 1 πλήρη τροχιά . Για παράδειγμα , το χρονικό διάστημα που χρειάζεται το φεγγάρι σε τροχιά γύρω από τη Γη είναι 27,3 ημέρες . Ενώ το αντικείμενο σε τροχιά γύρω από τη Γη , η Γη περιστρέφεται εν τω μεταξύ από τον άξονά της . Εάν ένα αντικείμενο πάνω από τον ισημερινό περιστράφηκε γύρω από τη Γη κατά την ίδια περίοδο του χρόνου που χρειάζεται η Γη για να περιστραφεί μια φορά , το αντικείμενο δεν θα μπορούσε ποτέ να πάρει μπροστά ή πίσω από το σημείο στο οποίο για πρώτη φορά τέθηκε σε τροχιά . Θα είναι σε συγχρονισμό - γεωσύγχρονη - . Σαν να ήταν δεμένοι με τη γη
εικόνων Γεωσύγχρονη Versus γεωστατική
Η

Όλα γεωστατική τροχιά είναι γεωσύγχρονη , αλλά δεν είναι όλα τα γεωσύγχρονη τροχιές είναι γεωστατική . Ένα αντικείμενο σε τροχιά πάνω από τον ισημερινό έχει γεωγραφικό πλάτος μηδέν βαθμούς , αφού αυτό είναι το γεωγραφικό πλάτος του ισημερινού . Για ολόκληρη την περίοδο της τροχιάς , το αντικείμενο θα παραμείνει στο γεωγραφικό πλάτος μηδέν μοιρών . Ας πούμε , όμως , ότι ένα αντικείμενο είναι σε τροχιά σε μια γωνία προς τον ισημερινό , δηλαδή 45 βαθμούς . Το αντικείμενο θα διασχίζει τον ισημερινό , καθώς περιφέρεται γύρω από τη Γη . Έτσι , δεν είναι γεωστατική .

Η Ιστορία
Η

Ισαάκ Νεύτων ήρθε με το νόμο της παγκόσμιας έλξης , η οποία μπορεί να προβλέψει τις τροχιές των δορυφόρων . Στις αρχές του 20ου αιώνα , στοχαστές - Konstantin Tsiolkovsky , Hermann Oberth , Herman Potocnik ( επίσης γνωστή ως Herman Noordung ) άρχισε να φαντάζεται τα διαστημικά ταξίδια που περιλαμβάνονται δορυφόρων σε γεωστατική τροχιά . Το 1945 , ο συγγραφέας Arthur C. Clarke δημοσίευσε ένα άρθρο προτείνει ότι η γεωστατική τροχιά θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για ένα παγκόσμιο δίκτυο δορυφορικών επικοινωνιών . NASA ξεκίνησε το πρόγραμμα σύγχρονη Επικοινωνιών Satellite το 1963 , με επιτυχία την έναρξη του πρώτου γεωστατικών δορυφόρων επικοινωνιών το 1964 .
Εικόνων Χρήσεις των γεωστατική τροχιά
Η

Όπως πρότεινε Clarke , μια γεωστατική τροχιά είναι χρήσιμο για επικοινωνίες. Το γεγονός ότι ένας δορυφόρος είναι σε ένα αξιόπιστο μέρος σημαίνει ότι τα σήματα μπορούν να σταλούν αξιόπιστα στο δορυφόρο , το οποίο στη συνέχεια , με τη σειρά του , μπορεί να στέλνει σήματα στην περιοχή κάλυψης του. Ένας δορυφόρος μπορεί να δει το 42 τοις εκατό της επιφάνειας της Γης από την γεωστατική τροχιά του . Ένα δίκτυο γύρω από τον ισημερινό να δείτε όλες της Γης σε γεωγραφικό πλάτος 81 μοίρες νότια και 81 μοίρες βόρεια . Οι δορυφόροι που χρησιμοποιούνται συνήθως για να παρακολουθήσουν τον καιρό , ρελέ τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά σήματα και επιτρέπουν τη χρήση των κινητών τηλεφώνων .
Εικόνων Όρια Διαθέσιμο Τροχιές
Η

Από γεωστατική τροχιά μπορεί μόνο να συμβεί πάνω ο ισημερινός σε υψόμετρο περίπου 36.000 χιλιομέτρων , δεν υπάρχει , στην πραγματικότητα , ένα δαχτυλίδι όλες γεωστατικούς δορυφόρους πρέπει να μοιραστούν . Αυτή η περιοχή γύρω από τη Γη ονομάζεται Clarke Belt . Όχι μόνο περιορίζεται υπάρχει χώρος για γεωστατικούς δορυφόρους , το καθένα χρειάζεται ένα ορισμένο ποσό του δωματίου για την αποφυγή παρεμβολών ραδιοσυχνοτήτων . Οι χώρες κάτω από τον ισημερινό αισθάνονται ότι έχουν μια αξίωση στο χώρο από πάνω τους . Εν τω μεταξύ , οι χώρες στο ίδιο μήκος αλλά σε διαφορετικό γεωγραφικό πλάτος επίσης την επιθυμία slots στον ίδιο χώρο του ισημερινού . Η Διεθνής Ένωση Τηλεπικοινωνιών χειρίζεται όλες τις διαφορές .
Η
εικόνων