Χημικές αντιδράσεις που συμβαίνουν μεταξύ Marble &? Θειικό οξύ

θειικό οξύ ορίζεται ως όξινο κάτω Johannes Bronsted και Thomas Lowry του 1921 τον ορισμό ενός οξέος . Δήλωσαν ότι ένα οξύ είναι κάθε ουσία που μπορεί να δωρίσει ένα θετικά φορτισμένο ιόν υδρογόνου . Αυτή η τάση να δωρίσουν ένα ιόν υδρογόνου καθιστά ισχυρά οξέα εξαιρετικά αντιδραστική και ως εκ τούτου εξαιρετικά διαβρωτικό . Το μάρμαρο είναι παραδοσιακά ένα πολύ ανθεκτικό υλικό και χρησιμοποιείται σε οικοδομικές εργασίες , χάρη στη δύναμη και την ικανότητα να αντέχει στις καιρικές συνθήκες και άλλες τιμωρία του . Ωστόσο, η ισχύς του θειικού οξέος προκαλεί τις ουσίες να αντιδράσουν μαζί όταν έρχονται σε επαφή . Διάβρωση Αντίδραση
Η

Παρά το γεγονός ότι θεωρείται ένα ισχυρό και εξαιρετικά ανθεκτικό υλικό , το μάρμαρο είναι στην πραγματικότητα πολύ διαλυτή , ακόμη και σε πολύ αραιά διαλύματα οξέων . Όταν ένα διάλυμα υγρού θειικού οξέος έρχεται σε επαφή με στερεό μάρμαρο , μια αντίδραση λαμβάνει χώρα διάβρωση . Οι διαλυθεί θειικό οξύ και τα διαλείμματα μεταξύ τους το ανθρακικό ασβέστιο - η χημική ονομασία για μάρμαρο - μόριο . Με τον τρόπο αυτό , σπάει επίσης τα δικά της ομόλογα και σχηματίζει μια αναστολή των θετικά φορτισμένων ιόντων ασβεστίου και αρνητικά φορτισμένα ιόντα θειικού στο διάλυμα θειικού οξέος .
Εικόνων Άλλα Προϊόντα
Η

προκειμένου να προκαλέσει την ιοντική αναστολή των ιόντων ασβεστίου και τα θειικά ιόντα στο διάλυμα , η αντίδραση θα πρέπει επίσης να απελευθερώσει τα άλλα άτομα που απαρτίζεται τα συστατικά αντιδραστηρίων . Η αντίδραση ξεκίνησε με ένα άτομο ασβεστίου , ένα άτομο άνθρακα και τα τρία άτομα οξυγόνου στο μάρμαρο και δύο άτομα υδρογόνου , ένα άτομο θείου και τέσσερα άτομα οξυγόνου στο θειικό οξύ . Ένα από τα άτομα του ασβεστίου και το συστατικό θειικό - ένα θείο και τέσσερα οξυγόνα - λογίζονται ? τα άλλα άτομα δεν είναι. Η απελευθερώνοντας υδρογόνο από το θειικό οξύ αντιδρά αμέσως με το απελευθέρωσε οξυγόνο από το μάρμαρο για να δημιουργήσετε το νερό . Αυτό αφήνει μόνο τον άνθρακα και δύο από τα άτομα οξυγόνου από το μάρμαρο , τα οποία απελευθερώνονται ως διοξείδιο του άνθρακα . Εικόνων
Παρουσία στη Φύση
Η

Το κύριο παράδειγμα της μια αντίδραση μεταξύ θειικού οξέος και μάρμαρο στον πραγματικό κόσμο είναι λόγω της όξινης βροχής . Το πρόβλημα της όξινης βροχής έχει σταθερά αυξάνεται καθώς ο κόσμος εισήλθε στην βιομηχανική εποχή . Το πρόβλημα παρουσιάζεται όταν το διοξείδιο του θείου απελευθερώνεται μετά από την καύση των ορυκτών καυσίμων στα εργοστάσια και γίνεται διαλύονται στο νερό . Αυτό δημιουργεί το θειικό οξύ, το οποίο στη συνέχεια πλένεται εντός του υδροφόρου ορίζοντα , ρυπαίνουν ποτάμια, λίμνες και στο έδαφος. Συχνά , αυτό το θειικό οξύ εξατμίζεται και πέφτει ως ασθενώς συμπυκνώθηκε όξινη βροχή. Αν αυτό πέφτει πάνω σε μαρμάρινες κατασκευές - και πολλά κτίρια είναι κατασκευασμένα από μάρμαρο - αυτό που διαβρώνει , αρχικά κάνοντας επιγραφές και τα περίτεχνα γλυπτά είναι δύσκολο να διακρίνει , πριν τελικά απειλεί τη δομική ακεραιότητα του ίδιου του κτιρίου
Η
Μάρμαρα και ασβεστόλιθου
Η

μάρμαρο και ασβεστόλιθο μοιράζονται την ίδια φόρμουλα ανθρακικό ασβέστιο . Ως εκ τούτου , τα κτίρια ασβεστόλιθος είναι επιρρεπείς σε όξινη βροχή, καθώς και. Τα δύο υλικά διαφέρουν ελαφρώς μόνο στη δομή . Και οι δύο έχουν μια κρυσταλλική δομή , αλλά οι κρύσταλλοι σε μάρμαρο είναι πολύ μεγαλύτερες , του δίνει μια ομαλότερη , πιο γυαλιστερά αποτέλεσμα . Ασβεστόλιθος , από την άλλη πλευρά, έχει μικρότερους κρυστάλλους , τα οποία δίνουν μια τραχύτερη , πιό χονδροειδή υφή . Ως αποτέλεσμα, ασβεστόλιθος έχει μεγαλύτερο πόρους και μια πιο εκτεθειμένη επιφάνεια , καθιστώντας ακόμη πιο ευάλωτες στις συνέπειες της όξινης βροχής . Μάρμαρο , με μικρότερους πόρους της , μπορούν να απομακρύνουν πολύ από τη βροχή με λεία επιφάνεια του ? Ωστόσο , θα εξακολουθούν να υποκύψει αν αντέχει παρατεταμένη έκθεση σε όξινη βροχή .
εικόνων