Τι είναι ένας δέκτης Συχνότητα

; Ένας δέκτης συχνότητας είναι μια συσκευή που λαμβάνει σήματα κύματος που πρόκειται να μετατραπούν σε ακουστικές πληροφορίες . Το πιο κοινό είδος του δέκτη συχνότητας είναι ένα ραδιοφωνικό δέκτη . Ραδιοφωνικοί δέκτες χρησιμοποιούν ηλεκτρονικά φίλτρα για το διαχωρισμό διαφορετικών ραδιοσημάτων , στη συνέχεια, χρησιμοποιήστε μια σειρά από ενισχυτές για την ενίσχυση των εν λόγω σημάτων . Το πρώτο ραδιοφωνικό δέκτη αναπτύχθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα από τον Ρώσο εφευρέτη Alexander Popov Στεπάνοβιτς . Από τότε , έχουν διάφορα είδη ραδιοφωνικών δεκτών έχουν αναπτυχθεί , συμπεριλαμβανομένων των δεκτών χαμηλής συχνότητας . Σετ κρυσταλλα
Η

Τα πρώτα ραδιοφωνικών δεκτών ήταν κρυστάλλινα σύνολα . Αυτά που χρησιμοποιείται ένα κύκλωμα ρύθμισης για τον εντοπισμό διαφορετικές συχνότητες . Ο δέκτης στη συνέχεια στέλνει μια έξοδο σε έναν ανιχνευτή , η οποία σχηματίζεται με την τοποθέτηση ενός λεπτού μεταλλικού σύρματος για ένα κρύσταλλο ενός ημιαγωγού ορυκτών. Αυτός ο δέκτης δεν απαιτούν εξωτερική τροφοδοσία ρεύματος , αλλά λόγω αυτού , δημιούργησε καμία ενίσχυση του σήματος και υπέφερε από την ευρεία επιλεκτικότητα. Με άλλα λόγια , ο δέκτης δεν ανιχνεύει με ακρίβεια τα σήματα συχνότητας.
Εικόνων Ενίσχυση
Η

Το επόμενο στάδιο στην ανάπτυξη του ραδιοφωνικού δέκτη ήταν να προσθέσετε ενίσχυση . Αυτές οι ενισχυτικές δέκτες ήταν γνωστή ως συντονισμένοι δέκτες ραδιοσυχνοτήτων και πρόσθεσε έναν ενισχυτή μεταξύ της κεραίας και του ανιχνευτή . Προσθέτοντας ενίσχυση αύξησε την ευαισθησία του δέκτη πάνω από τα κρυστάλλινα σετ , αλλά εισάγει νέα προβλήματα . Για παράδειγμα, το κέρδος του ενισχυτή μερικές φορές αυξάνεται καθώς μειώνεται η συχνότητα , έτσι ώστε η ευαισθησία του δέκτη μεταβάλλεται σε όλο το φάσμα συχνοτήτων .

Η Η υπερτερόδυνος
Η

η αστάθεια του φάσματος συχνοτήτων στα συντονισμένοι δέκτες ραδιοσυχνοτήτων λύθηκε με υπερετερόδυνου δέκτη . Η βασική ιδέα πίσω από το υπερτερόδυνος είναι ότι όλες οι συχνότητες που έρχονται στον δέκτη μετατρέπεται σε μια κοινή συχνότητα. Αυτό πραγματοποιήθηκε με την ανάμιξη του εισερχόμενου σήματος από την κεραία με το σήμα από έναν άλλο μεταφορέα ραδιοσυχνότητας που παράγεται μέσα σε ένα τοπικό ταλαντωτή . Η έξοδος είναι τότε η διαφορά του χαμηλού σήματος του ταλαντωτή και το εισερχόμενο σήμα , η οποία διορθώνει το πρόβλημα της αστάθειας συχνότητας σε όλο το φάσμα συχνοτήτων .
Εικόνων Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της υπερετερόδυνου
Η

Η υπερτερόδυνος υπερνικά τα προβλήματα τόσο των κρυστάλλων και συντονισμένοι δέκτες ραδιοσυχνοτήτων . Αυτό είναι κυρίως οφείλεται στο γεγονός ότι η υπερτερόδυνος κάνει τα περισσότερα από την ενίσχυση του σήματος σε μία ενδιάμεση συχνότητα , η οποία είναι ευκολότερο να ελεγχθεί , και κατόπιν αναμιγνύει αυτό το σήμα για την παραγωγή άλλων σημάτων . Ένα από τα προβλήματα με την υπερτερόδυνος είναι ότι υπάρχουν δύο σήματα που μπορεί να αναμιχθεί με το τοπικό ταλαντωτή για να παραχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα . Αυτό μπορεί να προσθέσει θόρυβο στο σήμα .
Η
εικόνων